Suriname
Wat u nu gaat lezen is niet wat u verwacht als u informatie zoekt over (r) emigreren naar Suriname. De beheerders van info-Suriname vinden dat het hun plicht is om u volledig te informeren. Het mooier voordoen dan het in werkelijkheid is daar heeft u niets aan en zal u niet helpen bij het nemen van de juiste beslissing.
Anno 2016 is (r) emigreren naar Suriname voor de Autochtone en Surinaamse Nederlanders niet meer zo vanzelf sprekend. In zes jaar is Suriname afgegleden naar een land met een hoge inflatie, hoge belastingen, grote werkeloosheid en een falende zorgsector. Ook het klimaat en de seizoenen zijn na El Ninjo niet meer te voorspellen, de kleine- en grote regen tijd worden heftiger en de droge tijden warmer. De verslechterde economie en het niet onderhouden van de infrastructuur zorgt er voor dat Paramaribo in de regen tijd veranderd in een tweede Venetië met dit verschil dat er geen gondels varen maar auto's rijden.
Het einde van deze neerwaartse spiraal is nog niet in zich en zal, zoals het er nu uitziet, de economie eerder slechter dan beter worden. De economische groei die Suriname kende is geheel tot stilstand gekomen de devaluatie ligt op dit moment boven de 200%.
Natuurlijk heeft Suriname nog steeds een gunstig klimaat met een gemiddelde temperatuur van 30 graden, op zich prettig om in te wonen en leven. Ondanks de grote economische problemen blijven Surinamers gastvrij en is het binnenland en het tropische regen woud een parel. Van de stad Paramaribo kunnen wij dit helaas niet meer zeggen, de stad is mede door de economische crisis slecht onderhouden en aan het verpauperen.
Gaat u (r)emigreren dan wensen wij u veel succes en hopen dat u zult slagen.
Op de site info Suriname vindt u ook praktische informatie over het aanvragen van een verblijfsvergunning, de remigratieregeling, het vinden van werk. Maar ook over de medische zorg, het kopen van een woning, het onderwijs in Suriname, de Surinaamse belasting dienst, pensioen veilig stellen en verzekeren.
Mi gado de uitdrukking nex no fout wordt zo wel heel duidelijk, de brief van de president staat alleen maar vol met fouten. Miljoenen SRD worden over de balk gegooid, maar geld voor een secretaris / secretaresse die de president tegen dit soort blunders beschermt kan er niet vanaf. Door de brief, met zijn taalfouten en oubollige zinsopbouw, naar buiten te brengen heeft het secretariaat niet alleen zich zelf maar ook de president voor schut gezet.
Moeten wij ons verbazen, nee niet echt het is algemeen bekend dat het niveau van de zittende regering laag is. Los van de fouten en zinsopbouw maakt de brief duidelijk dat er wordt gewerkt aan het verlagen van de kostprijs voor energie. Er moet nog wel links en rechts een miljard hier en daar worden weggewerkt maar ach wat is een miljard meer of minder. Op dit moment heeft Suriname de twijfelachtige eer om energie prijzen te hanteren die tot de hoogste van de regio behoren.
Deze hoge energieprijzen hebben een dubbel effect;
Het Eureka effect; op korte termijn wordt de staats portemonnee gevuld en er kan weer door een ieder, wel of niet gelegitimeerd, verder uit de ruif worden gegeten. het economisch effect; verhogen van de energieprijzen betekend verhoging van de kostprijs, met als neveneffect dat de koopkracht van de Surinamer verder daalt.
Omdat de koopkracht al ver onder het nulpunt ligt is het onmogelijk om deze nog verder omlaag te brengen. Het is dan ook niet te hopen dat de Surinamer, zo als de president dit zegt, “De tering naar de nering moet zetten”. Want veel tering en nering is er niet meer.
Er zal moeten worden gewerkt aan een realistische oplossing van het probleem door zoals gezegd de kostprijs te verlagen.
Zo kan de aanvoer van stroom, die nu boven de grond plaatsvind, worden verplaatst naar ondergronds. Op korte termijn is bovengronds transporteren relatief goedkoper. Wordt er gekeken op langere termijn dan is ondergronds, omdat er minder verlies op treed, stukken goedkoper. Ook is de kans op uitval en storingen kleiner en zal het stads en landschap aanzicht verbeteren. Het ontwikkelen van alternatieve energiebronnen zoals zonnepaneel boerderijen. Deze door EBS te exploiteren velden kunnen bijdragen aan een significante verbetering van de energie levering. Zeker in een land als Suriname waar de zon het grootste gedeelte van het jaar aanwezig is en de ruimte beschikbaar. Ook het automatiseren van het net zal de efficiëntie ten goede komen en een kosten drukkende post zijn en zijn de vele storingen en frauduleuze handelingen snel te verhelpen en op te sporen. Zo zijn er nog tal van andere mogelijkheden te bedenken om de energierekening voor staat en burger betaalbaar te houden. Dit zal niet van de een op de andere dag gaan maar er zal ergens moeten worden begonnen want anders gaat het licht in Suriname echt uit Nex no fout toch”.
Nu blijft alleen nog de vraag gaat door het drukken van de kostprijs ook de energierekening van de gebruiker omlaag. Of wordt deze, na afschaffing van alle subsidies, zoals men dat zo mooi zegt mark conform. Wie het weet mag het zeggen maar een goede tip kaarsen inslaan is nog niet zo’n slecht idee, want in het donker zitten is niet echt gezellig.
Voor de pres en het secretariaat bij het LOI cursus Nederlands spreken en schrijven nu in de aanbieding.
Tan boeng
Wij hebben er wel eens eerder aandacht aan geschonken namelijk de wondere wereld van de Surinaamse huizenmarkt. Een aantal jaren moeten wij tot onze spijt vaststellen dat er nog steeds een grote luchtbel om deze markt aanwezig is. Een bel, die ondanks de economische crisis die Suriname teistert, alleen maar groter geworden is en zijn de prijzen verder gestegen. Theoretisch onmogelijk een crisis en devaluatie betekend daling van koop- en huurprijzen. Dit klopt maar in Suriname is er een bijkomende factor namelijk de Euro en de US dollar Surinamer. Voordat zij Suriname verlieten had men vaak voor een appel en een ei een perceel of een huis gekocht. Door de jaren heen werd er voor een minimale prijs een huis gebouwd en de oude dag voorziening was veiliggesteld. Het gevolg hiervan is dat er vandaag de dag zonder problemen met huur- en koop prijzen kan worden gespeculeerd.
Maar goed de beslissing is genomen om terug te keren naar Switi Sranang. Vol enthousiasme worden de nodige voorbereidingen getroffen door o.a. op het internet te zoeken naar een huur / koop woning of een perceel. Zoeken op het internet, wat in de westerse wereld de normaalste zaak van de wereld is, lig in Suriname even iets anders. Op een aantal uitzonderingen na zijn er weinig websites met informatie die up to date is. Denk je een leuk perceel of huis te hebben gevonden dan is deze in veel gevallen verkocht of verhuurt. Daar komt bij dat de respons tijd, van de veelal zelf benoemde makelaars, zeer traag is of geheel niet. Kijken wij naar de prijzen kijken dan zijn deze eerder Westers dan Surinaams. Ridicule huurprijzen van 1000 euro / US dollar of meer zijn geen uitzondering een koop huis van rond de 200 tot 300 duizend euro is in ons geliefde Suriname vandaag de dag de normaalste zaak van de wereld.
Paramaribo is door de jaren heen vol gebouwd het ruimtelijk effect is hiermee compleet verdwenen. Locaties als Noord bieden deze nog wel maar in de regentijden staat Noord nagenoeg continu onder water. Koop- en huurhuizen worden op zijn Surinaams gebouwd met enkelsteens muren en zijn voor 99% voorzien van golfplaten daken. Op deze manier bouwen is goedkoop maar betekend ook dat men de warmte niet buiten houd. Natuurlijk kan je de airco dag en nacht laten draaien maar gezien de absurde verhoging van de energie prijzen is dit niet echt verstandig. De afwerking van een huis bestaat veelal uit een Voorzaal(woonkamer), keuken, 2 tot 3 slaapkamers, een toilet groep, een garage en een erf(perceel) van plus minus 400 tot 1000 m2.
Oké maar voor een huurprijs van 1000 of meer krijg ik toch wel iets heel moois, helaas in negen van de tien gevallen kunt u dit vergeten. Huur woningen worden leeg of gemeubileerd aangeboden, een gemeubileerde woning voor rond de zes a zevenhonderd euro dat is niet slecht. Ook hier komt u in veel gevallen voor een teleurstelling te staan. Onder Gemeubileerd verhuren wordt in Suriname in de regel verstaan een gedateerde niet complete inboedel, slechte bedden en incompleet linnen goed. Eiken donkere meubels jaren 70 / 80 hebben hierbij de voorkeur. Om een of andere onverklaarbare reden heeft de Surinamer een voorliefde voor deze donkere meubels die het voor de muskieten makkelijk maken om te schuilen. Huur huizen met een complete moderne inrichting zijn er wel maar schaars en liggen prijstechnisch in de categorie 1000 tot 3000 euro / US of hoger.
De wijken en de directe omgeving eveneens bepalend voor de huur / koop kosten van een huis, laten op een aantal locatie na veel te wensen over. Suriname kent geen bestemmingsplannen zo kan het voorkomen dat u een leuk huisje gekocht heeft en dat er van de een op de andere dag naast u wordt begonnen met het bouwen van een loods of bedrijfspand. Uw woon genot is hiermee gedaald naar het nulpunt over de waardevermindering van de woning zullen wij het maar niet hebben. Een ander probleem dat vaak voorkomt is dat aangrenzende lege percelen niet of nauwelijks onderhouden worden. Eigenaren van deze percelen wonen veelal in Europa of elders en maken zich niet zo druk om het onderhoud. De met veel bombarie gepresenteerde wet dat eigenaren van percelen een onderhoudsplicht hebben is zoals veel van de Surinaamse wetten een wassen neus gebleken.
Met de percelen is het eigenlijk niet anders ook hier wordt vaak de hoofdprijs gevraagd voor grond die nog geen tiende van de vraagprijs waard is. Project ontwikkelaars beloven bergen met gouden toppen maar in de praktijk komt hier vaak niets van terecht. Zo zijn er projecten die tot de dag van vandaag nog niet voorzien zijn van de juiste riolering, bestrating en nuts voorzieningen. Een bestaand huis kopen of bouwen in een bestaande wijk is veelal de meest veilige oplossing.
Voor de Surinamer zijn de prijzen op de huizenmarkt een strop om de nek en dwingt hen om jaren lang met hele families in een woning te verblijven. Het geld voor jongeren om een eigen huis of een leuk huur huis te bemachtigen wordt, zeker in deze slechte tijden, steeds moeilijker zo niet onmogelijk. Ook de door de regering Bouterse beloofde sociale woningen is een farce geweest van de beloofde 30.000 woningen zijn er tot nu toe nog geen 2000 gerealiseerd. Helaas is er aan de problematiek weinig te doen en zal men doorgaan met het vragen van absurde huur en koop prijzen. Wederom een van de redenen van een stagnerende economie in ons mooie Suriname. Zij die op zoek zijn naar informatie die redelijk up to is kunnen een kijkje nemen op de site van Remy vastgoed of Remax Suriname.
Tan boeng
Na 6 jaar aan de macht te zijn spreekt de president van Suriname over een constitutionele crisis. Hij bedoelt te zeggen een financiële crisis waar hij en zijn aanhangers schuldig aan zijn. Bij de overname van het “Nieuw Front” in 2010 was de nationale reserve van Suriname 8,1 miljard SRD, ruim 2,1 miljard Euro. Wijlen governor Telting had de hand stevig op de portemonnee gehouden en was vakbekwaam met de financiële middelen van de Surinaamse samenleving omgegaan. Ook de goud reserve van Suriname was voldoende om in het buitenland in aanmerking te komen voor diverse ondersteunende projecten, de solvabiliteit van Suriname was sterk. Hoe is het mogelijk dat de regering in nog geen 6 jaar tijd er voor heeft gezorgd dat 8,1 miljard SRD op is en dat er grote vragen zijn over de goud voorraad. Er wordt gezegd dat deze in Saoedi Arabië is wat moet onze goud voorraad in Saoedi Arabië en een nog belangrijker vraag, is dit wel zo.
Ten aanzien van de 8,1 miljard SRD kunnen wij kort zijn die is grotendeels onderling opgemaakt en is nauwelijks ten goede van de staat en bevolking gekomen. Het is een publiek geheim dat direct betrokkenen van de president in een paar jaar van een normaal inkomen Multi miljonair zijn geworden. Binnen 6 jaar tijd is het aantal rijken in Suriname toegenomen tot ruim 30%, dit zou in de praktijk betekenen dat 162.000 Surinamers rijk tot zeer rijk zijn. Als wij naar het dagelijkse leven en uitgavenpatroon kijken dan kan dit ook kloppen het is een selecte groep die over genoeg geld en middelen beschikken om hun luxe leventje in stand te houden. Kortom het is onder de regering Bouterse een grote financiële chaos geworden waarvan de Surinaamse bevolking nu ondervind wat dit betekend. Want 162.000 rijken betekend nog altijd dat er 378.000 Surinamers zijn waarbij de gevolgen van deze financiële crisis hard aankomen.
Een devaluatie van meer dan 200 % zonder enige compensatie is een ramp die zijn weergave niet kent. Natuurlijk kan je proberen lapmiddelen te gebruiken zoals leningen aan te gaan om je bestaande schulden af te lossen. Ze noemen dat ook wel dweilen met de kraan open en zal op termijn geen uitkomst bieden, Griekenland is hier een recent voorbeeld van. Er zal een stevig economisch beleid moeten worden gevoerd helaas is deze regering met president Bouterse, zoals de praktijk heeft uitgewezen, niet de juiste groep om dit uit te voeren. De oplossing zal moeten worden gezocht in een nationaal- / industrieel kabinet, met de kanttekening dat diverse personen op voorhand van deelname moeten worden uitgesloten.
De president heeft geprobeerd de gewapende machten er van te overtuigen dat er een constitutionele crisis is. Gelukkig zijn leger en politie vandaag de dag geen makke schapen die dit zonder meer aannemen en plaatsen hierbij dan ook hun kanttekeningen. De actie van de president is duidelijk en er op gericht om de aandacht van de door hen gecreëerde financiële crisis af te wenden en de uitspraak van de krijgsraad in diskrediet te brengen. Een slechte zaak en een daad die men vaker terug ziet in een dictatuur. De president van Suriname had zich nooit mogen bemoeien met de beslissing van de krijgsraad.
Suriname is in zes jaar in deze crisis terecht gekomen, helaas zal het 15 jaar of langer gaan duren om weer een goede solvabiliteit op te bouwen. De broeksriem is al strak maar zal in de toekomst nog strakker moeten worden aangetrokken. Het Surinaamse volk moet niet denken dat de nieuwe groep die zal aantreden wonderen kan verrichten eerst zal deze financiële chaos moeten worden hersteld. Ook zal er voor gewaakt moeten worden dat diverse, met een straf blad in de politiek aanwezige personen, weer de kans krijgen om in dit proces mee te doen.
Desi “it is time to say goodbye it is time to say cheerio” ga samen met de vrouw lekker van de herfst van je leven in je huis op Leonsberg of op één van de plantages in het binnenland genieten. Ga verder met het planten van sopropo, antroewa, kousenband en boulanger en verkoop ze aan Tatta. Maak je niet druk om de krijgsraad zij kunnen je schuldig bevinden maar kunnen je geen straf geven daar heb je al voor gezorgd. Ga genieten van je AOV en laat het opbouwen van Suriname over aan mensen die daar verstand van hebben.
Sranang het is de tijd om “Wan Pipel” waar te maken, sta op volk van Suriname en toon dat u een samenleving bent waar een ieder in binnen en buitenland met respect naar kijkt en trots op is.
Tan boeng
Seks toerisme in Suriname nee man dat kan niet. Helaas ja dat kan wel ook in Suriname wordt de seksindustrie steeds zichtbaarder. Tot tien jaar terug was het in Suriname ondenkbaar dat er sekswinkels waren. Vandaag de dag zijn er meerdere die ieder voor zich voorzien in een behoefte want ondanks de economische crisis sluiten deze winkels, in tegenstelling tot vele andere, hun deuren niet.
Op zich is er met de aanwezigheid van deze winkels niks mis, zoals gezegd voorzien zij in een behoefte. Waar wij voor moeten waken is de opkomende jeugdprostitutie en de verloedering van de normen en waarden. Door de crisis, die Suriname nu in zijn greep heeft, zie je dat steeds meer vrouwen en mannen hun lichaam tegen geld aanbieden. Beangstigend hierbij is dat de leeftijd dat dit gebeurd steeds lager wordt en dat er steeds vaker jonge meisjes en jongens zijn die zich voor deze diensten aanbieden.
De armoede, welke er op dit moment onder grote groepen van de Surinaamse samenleving heerst, laat de mens rare dingen doen. Tot 2010 was er in Suriname een relatieve rust en groeide de economie gestaagd. Er waren voldoende nationale reserves en Suriname was voor de financiële wereldhandel een betrouwbare partner. Na de overname van de huidige regering is de economie jaarlijks achteruit gegaan welk geleid heeft tot het economische diepte punt waar het land zich nu op dit moment in bevindt.
Mede door deze ontwikkeling is er in Suriname een groei van de seksindustrie te zien die men eigenlijk nu, zeker als het om kinderen gaat, de kop in moet drukken of moet reguleren. Maar helaas er gebeurd nagenoeg niks, het lijkt dan ook dat seksuele delicten bij de Surinaamse politie en justitie geen prioriteit hebben. Is er al een aangifte dan wordt hier veelal laks en zeer traag op gereageerd en wordt de aangever niet echt serieus genomen. Actief dienende politie ambtenaren wisten ons te vertellen dat zij nagenoeg niks kunnen doen omdat men van hogerhand dit soort zaken niet als een prioriteit beschouwen. Daarnaast zijn de opleidingen van de politie de laatste 6 jaren zo dramatisch slecht geworden dat er ook nauwelijks nog vakbekwame agenten zijn.
van een ons bekende agent vernamen wij dat ongeveer 3 maanden terug een Nederlandse vrouw op middelbare leeftijd, omdat zij volgens haar zeggen, was aangerand op de pier van het Torarica door een Nederlandse politicus, aangifte heeft gedaan bij de politie in Suriname. Tot de dag van vandaag is er niets met deze aangifte gedaan en is een verzoek om rechtshulp, door de procureur in Suriname, aan Nederland uitgebleven. De agent melde ons ook dat de dame na haar aangifte op geen enkele manier door welke instantie dan ook is bijgestaan, waarop zij besloten heeft om terug te keren naar Nederland. Helaas kon hij omdat van hogerhand dit soort zaken geen prioriteit hebben niks voor haar doen.
Dit voorbeeld zegt genoeg over hoe de Surinaamse politie en justitie met dit zedendelicten omgaat. Eigenlijk geeft justitie hiermee een vrijbrief aan personen die met voorbedachten rade naar Suriname komen. Kom maar je kan doen wat je wilt want misschien op een klap na zullen er weinig consequenties zijn als je iemand dan wel of niet gevraagd in ons land aan het lichaam zit.
Deze ontwikkelingen moet Suriname niet willen zeer zeker niet als het hierbij naast aanranding ook om jeugdprostitutie gaat. Kinderen, meisjes en vrouwen moeten ten alle tijden koste wat het kost beschermd worden. Een kind op jeugdige leeftijd ziet alleen het geld dat hem of haar wordt aangeboden en denkt niet na over de consequenties die dit met zich meebrengt. De perverse figuren die op deze vorm van seks uit zijn, moeten onmiddellijk opgepakt worden en na het uitzitten van hun straf ons land uitgezet worden met de aantekening dat hij of zij nooit meer terug kan komen.
Helaas is daar een politieapparaat en justitie voor nodig welke goed en adequaat functioneert. Agenten en medewerkers van justitie hebben het in deze crisistijd ook moeilijk en te druk om het hooft boven water houden en pinare. Velen hebben meerdere banen iets dat hun bij het uitoefenen van hun eigenlijke job ook weer in problemen kan brengen. Kortom de crisis in Suriname zal snel moeten worden opgelost. Gebeurd dit niet dan zullen randverschijnselen als seksuele intimidatie en sekshandel ook in Suriname verder de kop op steken .
Tan boeng
Is het leven in Paramaribo anno 2016 duur of goedkoop, laten we maar gelijk beginnen met het slechte nieuws het is op dit moment heel duur. De koers is op hol geslagen voor 1 euro wordt nu bijna 7 SRD gegeven en voor de US dollar wordt 6 of zelf meer neer geteld. De mensen zitten te schreeuwen om valuta maar de banken verstrekken mondjes maat, de parallel handel doet goede zaken. De hoge koersen zorgen er ook voor dat de prijzen voor levensmiddelen op dit moment hoger dan wel gelijk zijn aan die van Nederland. Maar dan valt het toch allemaal wel mee, nee want de lonen van de Surinaamse arbeiders staan al jaren op het zelfde niveau en die is stukken lager dan in Tatta.
De afgelopen maanden zijn er diverse officiële en niet officiële devaluaties geweest welke er voor gezorgd hebben dat bijvoorbeeld een onderwijzer die omgerekend ongeveer 800 US dollar verdiend nu hiervan nog maar 400 US dollar overhoudt. Hoe lang houdt de Surinamer het nog vol voordat de kruik gaat barsten. De protest acties die begon als een actie van een éénling zijn gegroeid tot manifestaties waar vele honderden Surinamers aan deelnemen. Als excuus geeft de regering van Suriname de schuld aan de dalende goud en olie prijzen. Ook het vertrek van de multinationals Billiton, Suralco en de teruglopende inkomsten uit de goudsector zijn volgens de regering Bouterse debet aan de huidige financiële crisis maar is dit ook zo.
Bij het aantreden van de regering Bouterse had Suriname een monetaire reserve van plus minus 8.1 miljard SRD omgerekend ongeveer ruim 2 miljard euro. Ook de nationale goud reserve was aanwezig, Suriname was kredietwaardig. Vandaag de dag is er van deze monetaire reserve niets over en waar is het goud is gebleven dat is zoeken naar de speld in de hooiberg. Er wordt gezegd dat het in Dubai ligt opgeslagen maar wat er werkelijk mee gebeurd is weet niemand er wordt ook niet veel over gesproken.
In al hun wijsheid heeft het IMF en de Islamitische investeringsbank besloten om Suriname financieel te ondersteun. Het gaat hier om ondersteuning van plus minus 1.5 miljard US dollar. Vanuit de geschiedenis van het IMF weten wij dat deze geen leningen verstrekt zonder dat hier keiharde afspraken aan ten grondslag liggen. Over deze afspraken is het nu erg stil er wordt met geen woord overgesproken terwijl het juist deze afspraken die bepalen in hoeverre het volk er nog meer op achteruit zal gaan. Wordt het ambtenaren apparaat verkleint zo ja vallen hierbij dan gedwongen ontslagen, welke compensatie staat hier tegen over. Worden de prijzen voor dagelijks levensonderhoud duurder, zal er meer taks op de brandstoffen worden geheven, gaat de energienota nog verder omhoog. Helaas niemand weet het maar dat er aan de lening van het IMF consequenties zijn verbonden is zeker.
De Islamitische investeringsbank is met een lening van ruim 1 miljard US dollar de grootste geldschieter. Maar wat zijn de eïssen die door de bank worden gesteld ook deze zijn niet bekend, gaan deze het zelfde worden als in Indonesië. Zo ja dan betekend dit dat er binnenkort gestart zal worden met het bouwen van diverse moskeeën die een landelijke dekking zullen hebben. Een fabel nee in Indonesië is het een feit, geen enkel bank of instelling zal geld lenen zonder hier zelf profijt van te hebben. Zij die denken dat er wordt geïnvesteerd in Suriname omdat men het zo zielig vind dat baas zo weinig doekoe in de staatskas heeft die leeft in een sprookjeswereld. Zaken zijn zaken dus lenen betekend met rente terug betalen en diensten verstrekken. Het gaat voor Suriname de komende tijd er niet beter op worden en de broeksriem zal strakker aan getrokken moeten worden.
Maar hoe kan het dat in 6 jaar tijd de hele nationale reserve van Suriname op is, helaas slechts baas en zijn medewerkers kunnen hier een antwoordt op geven. Is het opgegaan aan grootscheepse projecten zo ja welke projecten. Baas had bij zijn aantreden in 2000 en ook in 2006 beloofd dat er multinationals naar Suriname zouden komen. De omgekeerde wereld is echter waar de multinationals die er al in Suriname waren zijn vertrokken en er is er geen één voor in de plaats teruggekomen. Tot nu toe is er van alle beloftes die er gedaan zijn nagenoeg geen enkele gerealiseerd met noemt dit ook wel verkiezingsretoriek veel beloven weinig geven doet de Surinamer in vreugde leven. Is het waar dat baas en zijn kornuiten de staatskas voor eigen belang hebben leeg geroofd ook hier kan geen passend antwoordt op worden gegeven. Een feit is dat de kas leeg is en dat Suriname in heel zwaar weer terecht gekomen is. Zo zie je dat in 6 jaar tijd er heel veel kan veranderen van een land dat internationaal een redelijke kredietwaardigheid had is Suriname gedegradeerd tot de status BB en dat is even schrikken en slikken. Voor velen zegt dit niets maar het betekend simpel weg dat het aangaan van lenigingen en anderen verplichtingen heel moeilijk zal worden. Ook eventueel geïnteresseerde multinationals zullen, Zouden zij dit al willen, grote moeite hebben om hun belangen en investeringen in Suriname in te dekken.
Maar helaas is de zuurzak nu wel erg zuur geworden en zijn de voorspellingen voor de komende jaren niet rooskleurig de kraampjes met cassave zie je dan ook weer langs de Anamoestraat staan. Ze noemen dat terug naar die goede oude tijd wrang maar helaas voor Suriname waar. Je hoort stemmen die zeggen laten wij baas naar huis sturen oké beter laat dan nooit maar los je daar de problemen mee op. Helaas nee de komende regeringen zullen net als het front meer dan tien jaar nodig hebben om de reserves weer op te bouwen. De komende bestuurders van Suriname zijn derhalve niet te benijden want een mens vergeet snel en vervalt snel in hun oude fouten of hoe was het ook weer nex no fout toch.
Tot slot is het voor de remigrant op dit moment interessant om naar Suriname te gaan, ja dat is een moeilijke vraag. Gaat het om het financiële aspect dan is het nu niet de tijd om je in Suriname te vestigen zeer zeker niet als je afhankelijk zal zijn van de lokale inkomsten. Ook al kom je met je remigratie premie dan zal het geen vet pot zijn en zal er behoorlijk moeten worden ingeleverd allemaal aspecten die men van te voren zal moeten afwegen. Moeder Sranang zal er over een aantal jaren ook nog zijn dus even rustig afwachten is misschien toch niet zo’n slecht idee.
Tan boeng
Boy de eerste 10 jaar van het jaar 2000 toen had Paramaribo een bruisend nachtleven en begon het weekend eigenlijk al op woensdag. Vandaag de dag is het allemaal, mede door de economische crisis, minder geworden. De Latin scene is nagenoeg verdwenen af en toe kom je nog een oude bekende tegen maar deze zijn op één hand te tellen.
Waar is de tijd gebleven dat Touche op woensdagavond haar deuren opende en als slogan hanteerde “de woensdagavond is de nieuwe zaterdagavond”. Tot in de kleine uurtjes kon je in de Latin bar dansen, het was er druk en gezellig mening zweet druppels zijn dan ook op de vloer van Touche gevallen. Na een gezellige avond ging men voldaan naar huis om het tweede gedeelte van de week weer aan te kunnen. Want laten wij eerlijk zijn alleen maar werken daar wordt je niet echt vrolijk van dan kan je net zo goed in Tatta wonen. Dit is Srnanang en wij Surinamers houden van feesten en gezelligheid, op een bank naar de televisie kijken kan altijd nog als je te oud bent geworden. Tot die tijd is het genieten van het Surinaamse(Zuid Amerikaanse) leven en dansen op de klanken en beat van de salsa, Zouk, Bachata of merenque. Welcome to Surinam the beating heart of the Amazon.
Maar helaas ook in Suriname moet de broekriem strakker aangehaald worden en moeten er op de kleintjes gelet worden. Het aantal bezoekers op de woensdagavond bij club Touche liep dermate terug dat de eigenaar heeft besloten de Latin bar te sluiten. Het weekend begint niet meer op woensdag maar op de donderdagavond want dat gaat 23.00 uur de Latin night in club Havanna van start. Helaas niet meer zo druk en vol als voorheen maar toch en kan nog gedanst worden, zij het een beperkt aantal uurtjes want men gaat al snel over op moderne eigentijdse muziek.
Vrijdagavond kan de liefhebben naar ’t Vat daar wordt boven elke vrijdagavond een Latin dance night georganiseerd die redelijk bezocht worden. Een groot nadeel is dat het terras van ’t Vat recentelijk in tweeën is verdeeld, een nieuwe uitbater die meestal op de vrijdagavond een karaoke avond organiseert. Dansen op de beat van de salsa met op de achtergrond het geluid van een dame die denkt dat ze Whitney Houston is kan knap vervelend en verwarrend zijn.
Zaterdagavond is er dan nog de mogelijkheid om je te vermaken in de club Zsa Zsa Zsu maar echt veel hoor je hier niet over. De eens zo bruisende latin bar is nagenoeg naar de achtergrond verdwenen het accent ligt nu meer op de recentelijk verbouwde disco, die door de jeugd druk bezocht wordt.
Ook het Torarica hotel voorheen op de zaterdagavond een leuke plaats om gezellig naar toe te gaan en te dansen heeft de handdoek in de ring gegooid. Eigenlijk begon de neerwaartse spiraal toen de bekende Sarmacca bar werd gesloten en men het dansen naar het clubhuis verplaatste op de pier verplaatste. Onder een tent dat vaak veel te warm was kon er in het begin nog gedanst worden op live muziek maar al snel veranderde dit in een DJ. Nu is er niets meer de tent is verdwenen en het clubhuis is voorzien van te grote loungestoelen die de aanwezigheid van een groter publiek nagenoeg onmogelijk maakt.
Buiten het hotel gekomen in het zogenaamde SUP gebied(Stichting Uitgaan Paramaribo) kijk je van het terras van het theehuis Tangelo over het SUP gebied. Felle lichtreclameborden van een behoorlijke grote flitsen er overheen. Waar je de klanken van de Surinaamse pokkoe denkt te gaan horen brult de moderne muziek je tegemoet. De warme klanken van de Surinaamse artiesten is eigenlijk nog alleen maar te horen op huisfeestjes en aan de waterkant.
De waterkant bij uitstek de plaats waar de Surinamer zich verzameld aan de tafeltjes zit men troefcall te spelen of worden de politieke problemen luid en vol passie besproken. Een Parbo, een tjauwmin of een saté is er niet duur en op de achtergrond hoor je de klanken van een oude bekende Farawé. De waterkant nog een klein stukje Suriname waar de Surinamer zich zelf is en waar de toerist nog kan genieten van het authentieke Suriname.
Tan bun
Engelse site